แก่...แต่หล่อ

พอเขียนถึง Gakken เสร็จก็เหลือบไปเห็นกล้องแก่ๆ ที่อยู่บนชั้นหนังสือ
แก่สุดอยู่หน้า เด็กสุดอยู่หลัง เรียงตามลำดับความเก่า
3 ตัวแรกนี่ของป๊า ซื้อมาตอนไปไต้หวันกับสิงคโปร์ มี Pettica, Kodak และ Fuji
สมัยแต่เรายังเยาว์ ส่วนตัวสุดท้ายได้มาจากของแถมอะไรไม่รู้ตอน ม.3
ติดใจสุดก็ตัวแรก สมัยเด็กๆ รู้สึกว่าเช๊ยเชย ถือไปยิงใส่หน้่าใครคงจะไม่ Chic
พอโตมาถึงสมัยนิยม จึงได้เห็นความแก่...แต่หล่อ ขรึมดี มีอายุ
ด้วยบอดี้ที่พอดีกำลังเหมาะ เลนส์ปรับได้ 4 แบบ สีดำทะมึนแข็งแรง และผลิตจากไทเป
อายุอานามก็รุ่นราวคราวเพื่อนของพ่อ เกิดก่อนเราประมาณเกือบ 10 ปี
ยังกับจะมาขาย ป่าว..อยากมาอวย เพราะแอบดีใจที่ป๊าเก็บกล้องนี้ไว้
คุณสมบัติก็ไม่ได้เลิศเลออะไร แค่อมยิ้ม ถ่าย แล้วก็เอาไปล้าง
พอยิงแฟลชได้นิดๆ หน่อย ตอนนี้อาจจะแก่ยิงไม่ออก
แอบดูดี มีรสนิยม เพื่อนสาวลองเอาไปเดินเล่นมาทีสองทีแล้ว
ตอนนี้เหลือแต่เติมแบตเตอรี่ กับซื้อฟิล์มมาลองความขลัง
อยากรู้เหมือนกันว่า แก่..แต่มีไฟไหม แล้วไว้จะล้างมาให้ยล