02 ตุลาคม 2551

นิเทศกาล


*ภาพประกอบต้นฉบับโดย ปกป้อง

บทเรียนที่น่าจดจำ ..

นิเทศกาลคือการร่วมแรงร่วมใจ อาจจะเรียกได้ว่า
สานต่อจากโครงการ CITY SENSE
ที่เพื่อนๆ scene23 อยากจะจัด exhibition ก่อนจบ
และแล้วก็มาถึง ฤกษ์งามยามดีที่ได้เวลาของ..


*โปสเตอร์แบบเสร็จสมบูรณ์

"นิเทศกาล" ชื่องาน exhibition ของพวกเรา

แต่แล้วอยู่ๆ ..
งานก็เร่งเลื่อนเร็วเข้ามา กระชั้นมากภายในเวลาอีกแค่ 1 สัปดาห์


*โปสการ์ด แจกภายในงาน


*tag ติดงาน

หรืออาจจะเร็วกว่านั้น สิ่งที่น่าทึ่งคือ ...
การร่วมมือกัน ทำให้ทุกอย่างมันรวดเร็ว และกำลังดำเนินไปได้ดี
อาจจะไม่ร้อยเปอร์เซ็น แต่ทุกคนเต็มที่มาก
เพราะพวกเรา.. เลือกที่จะสู้


*ไวนิล ชนาด 1.2x4.8 ห้อยลงมาภายในงาน

พร้อม ทุกอย่างพร้อม พร้อมที่จะ set งานในวันรุ่งขึ้น
แต่ก็มีปัญหามาให้เราแก้ แก้จากการกระทำของพวกผู้ใหญ่
พวกผู้ใหญ่ที่สะเพร่าและไม่รับผิดชอบใดๆ ต่อสิ่งเกิดขึ้น
พวกเราโปรโมทงาน บอกรุ่นพี่ อาจารย์ เพื่อนๆต่างมหาลัย
พวกเราเมาท์กรอบงาน ซีร่อกใบปลิว เลือกบอร์ดที่จะเซตติ้ง
พวกเราทำความสะอาด เตรียมอุปกรณ์ และทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้

สิ่งที่ได้รับคือ "อย่าตระหนก แค่เลื่อนงานออกไป"
ในที่นี้เราจะดีใจมาก ที่ตอนแรกเราขอเลื่อนแต่ไม่ให้เรา
แล้วก็เลื่อนงานของเราเร็วเข้ามา เราก็พร้อมก็โอเค
แต่ที่แย่คือ เราทำงานเสร็จและพร้อมตามกำหนดวัน set งาน
แล้วตอนเย็นวันนั้นขอเลื่อนงานไปเป็นอีกเดือน
..........เด็กเล่นขายของ??

อย่าถามว่าความเสียหายเกิดขึ้นมากน้อยแค่ไหน
แต่มันเกิดขึ้นแล้ว

เราไม่พาลที่จะไม่จัดอีก เราจะจัด แต่ไม่จัดกับพวกคุณอีกต่อไป
เพราะ ณ ช่วงเวลาที่พวกคุณกำหนดมา จุดนั้นเราคงทำ Thesis กันแล้ว
แล้วพวกเราเก็บแรงไปสู้ในการจัด thesis exhibition ต่อไม่ดีกว่าหรือ
สู้เราไปสู้กับคนอื่นดีกว่า ที่จะยอมโง่มาสู้กับพวกคุณอีก

ขอบคุณ SKETCH-U และ HONDA (+Freedom Cafe)
ขอบคุณที่ทำให้พวกเราได้บทเรียนและเห็นน้ำใจของเพื่อนๆทุกคน
และที่สำคัญคือ...

"พวกเรามีความรับผิดชอบมากกว่าพวกคุณ"

Special2 ภาคจบ


ในที่สุดก็เสร็จสิ้น สเปเชี่ยลโปรเจคตัวที่ 2 ออกมาเป็น book หน้าตาเยี่ยงนี้แล

จากประสบการณ์ใรการทำสเปเชี่ยลตัวนี้สอนให้รู้จักกับการวางแผนงาน
ทำให้ความคิดดูเป็นระบบมากขึ้น แถม...ทำให้เราแถเก่ง
มันฝึกการแก้ปัญหาและการสเก็ตงานได้ดี ฝึกให้คิดจนสุดทาง
แม้ว่าจะไม่ได้ดีที่สุดทุกอัน แต่ก็ทำให้เราได้พยายามที่จะคิด
มากกว่าแค่คิดได้เท่านี้ แล้วก็พอแค่นี้ อีกอย่างมันทำให้เราได้เห็นว่า
ไม่มีอะไรถึงที่สุดจริงๆ ศักยภาพของเรามันมีพอที่จะทำต่อไปได้
ถ้าเชื่อว่าทำได้ ยังไงก็ต้องทำได้!



โปรเจคนี้ทดลองคิดโดยแตกเป็น 20 ชิ้นงาน
เราเริ่มคิดจากการจดคติดีๆ ที่มาจากตัวเองที่ชอบก่อน
จากนั้นค่อยพยายามหาสัตว์ที่มีอุปนิสัยคล้ายกับส่วนที่เราลิสต์ไว้
มันยากตรงที่หายังไงก็ได้สัตว์ไม่ครบตามอุปนิสัยเหมือนในคติ



แต่มันก็ไม่ได้ยากเกินกว่าจะรับไหว มันฝึกให้เราที่พยายามจะคิดต่อให้ไกลกว่า
ลองเปลี่ยนวิธีคิดดู ลองเริ่มคิดจากอุปนิสัยสัตว์ แล้วลองเริ่มเขียนคติจากสัตว์ดู
ก็แก้ปัญหาคร่าวๆได้อีกเปราะนึง..
อย่างน้อยก็เป็นทางออกที่ดีกว่าที่จะหมกมุ่นอยู่แต่วิธีเดิมๆ



การทดลองมันสนุกตรงนี้ สนุกตรงที่ได้คิด ได้ศึกษาวิธีการใช้ชีวิตของสัตว์
แทบจะดิสคัฟเวอรี่เลยทีเดียว



ผลสุดท้าย โปรเจคนี้ชอบมากกว่าโปรเจคที่แล้วอย่างมาก
รู้สึกจะเป็น book ที่ค่อนข้างพอใจมากที่สุดเท่าที่เคยทำมา

อาจจะไม่ได้ดีที่สุด แต่พอใจที่สุด
ความพอใจ มันเกิดจากความสนุกและมีความสุขที่ได้ทำ

ขอบคุณแรงบันดาลใจหลายอย่างๆ
ขอบคุณครูแดง และเพื่อนๆที่สร้างแรงบันดาลใจดีๆให้

เล่มนี้เป็นเล่มที่โคตรรรรร ทำออกมาจากใจ