เธอนั่นเอง

*ไทโปชิ้นแรกในชีวิตที่ภาคภูมิใจ

วันนี้...
เราเอาของเก่ามาขายกิน..

พอดีวันนี้นั่งลื้อแฟ้มเก่าๆ เอามาจัดเรียงใหม่
ก็เลยไปเจองานไทโปเก่าๆเข้าให้
มันช่างดลจิตดลใจอะไรอย่างนี้
เลยแค่อยากเอามาหวนระลึกถึงกันในวันวาน

* นำ font ของ Hammerhead มาเป็นต้นแบบในการทำคาแรคเตอร์แบบไทย



มีทั้งงานตอนยังเยาว์ ปี2 และเด็กน้อยปี3
ฝีมือต้องได้รับการขัดเกลาพัฒนาอีกเยอะนัก

วิชานี้จำได้ว่าเป็นวิชาตอนปี2ที่อยากเรียนที่สุด
แล้วก็ไม่ได้ทำให้เราผิดหวัง
แต่......มันทำให้เราค้นพบว่า
เธอช่างเข้าถึงยากนัก เธอดูละเอียดละออ
ผ่านการรังสรรค์ ปรุงแต่งมาอย่างประณีต
เธอดูมีจิตวิญญาณ..
เสน่ห์อย่างหนึ่งของไทโปคือความเป็นเอกเทศ
ฟ้อนแต่ละตัว มันมีเอกลักษณ์ มันเหมือนคน
เหมือนคนประเทศไทย คนประเทศฝรั่ง (ดูชนบทเชียว)
เหมือนคนชอบเพลงป๊อบ ก็จะมีเอกลักษณ์แบบป๊อบๆ
คนชอบเพลงร๊อค เธอก็จะดูเอะอะโวยวาย
บางนางก็ดูนิ่งเรียบเงียบสงบ ได้ทุกสถานการณ์
น่ารักดีเนอะ มันไม่ใช่แค่เอกลักษณ์
แต่เราอ่านเธอได้ เธอเป็นตัวแทนของเสียง
ตัวแทนของความนึกคิด...
เธออยู่เฉยๆว่ะ แต่เธอก้พูดได้ สื่อสารได้
แม่ง...โคตรเจ๋ง.........!

เราว่าอย่างหนึ่งที่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของมนุษย์เราคือ
การสร้างตัวอักษรนี่ล่ะ มันบ่งบอกถึงอารยะนั้นๆ

เราชอบเธอนะไทโป..
เราจะพยายามทำความรู้จักเธอให้มากขึ้นนะ
เราสัญญา!


*งานนี้ถึกสุดยอดมาก นิทานไทโป ให้ไทโปเล่านิทานให้ฟัง
เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับหน้ากาก
แต่กลายเป็นลูกหมากับหน้ากากรัสเซีย ฮ่าๆ